In het voorjaar van 2022 kreeg ik een bijzondere vraag van Ans en Willem Geene.
“Wil je een wandkleed ontwerpen en maken dat nu, bij leven, een gevoel van ‘viering’ in zich draagt maar na mijn overlijden ook uitdraagt hoe ik herinnerd zou willen worden door mijn kleinkinderen en hun kinderen.”
De weg naar het maken van het wandkleed was grillig. Ans’ gezondheid stond onder spanning en mijn vader werd ziek. Hij overleed plotseling en onverwacht op 22-10-2022. Ik lijstte in eerste instantie de rouwkaart in omdat ik geen andere foto van hem had. Ik liep met de foto rond, op zoek naar een plek, om te herdenken, om hem dichtbij te houden en om te wennen aan zijn heengaan. Zo voelde ik welk belang een beeltenis, een portret na een overlijden kan hebben. En hoe fijn het is als dat klopt en een plek krijgt.
Het wandkleed voor Ans hangt, bij leven en welzijn, bij Ans en Willem thuis. Behalve dat dit een prachtige, en bijzonder eervolle opdracht was, opende het ook een weg, een idee, om werken in opdracht te gaan maken die geliefden herinneren, eren, vasthouden en een tastbare plek geven.
De basis van het wandkleed vormt een portret dat ik digitaal samenstelde uit 5 foto’s van Ans in verschillende leeftijden, van 7 tot 45 jaar. Het digitale portret werd geprint op een stevige canvas stof en vervolgens gecombineerd met textiel uit mijn collectie; assemblages, kant, lint en andere elementen als antiek borduurwerk en kleine details van metaal.
Het werk is met naald en draad, in elkaar gezet en volledig handmatig afgewerkt. Het werd opgespannen op een aluminium frame zodat het aan een wand opgehangen kon worden. Het werk meet 1.90 bij 1.40m.
In opdracht gemaakt voor
Ans Geene
Ter nagedachtenis aan mijn vader
∞
Abel Polderman
23-02-1946 * 22-10-2022
Dit Herinnerings Portret maakte ik ter nagdachtenis aan mijn vader. Het is gemaakt van transparante lagen stof en glanzende kralen die ons samen als in een klein hemellichaam verbinden.
Dit portret van Klaas Kerkstra maakte ik voor zijn dochter, 11 jaar na zijn overlijden. Klaas groeide op in Friesland, hij was hoogleraar Landschapsarchitectuur en hij hield van het wijde en open landschap.
De portretfoto die de dochter van Klaas uitkoos, en ik als basis gebruikte, liet ik printen op een zijde organza stof. Deze combineerde ik met een collage van drukwerk dat het landschap vormde. Samen geven de twee lagen; de stof en de collage, een beeld van een wijdse maar ook gedetailleerde wereld waar ruimte, lucht en vogels als gedachten voorbij glijden
Ter nagedachtenis aan
Klaas Kerkstra
22-01-1946 * 28-03-2012
Ter nagedachtenis aan
Philomene van Uum
01-05-1967 * 07-08-1993
Dit Herinnerings Portret maakte ik voor An en Gerard van Uum, Philomene was hun oudste dochter.
Ik dacht aan hoe werelden elkaar kunnen raken zoals het wateroppervlak een scheidslijn is tussen boven en onder. Alsof je in een donker water kijkt waarop lichte, gouden blaadjes drijven. Philomene was creatief, studeerde aan de kunstacademie en hield van reizen.
De stof die ik gebruikte is een Indiase zijde. Haar portret werd gedrukt op zijde organza en gecombineerd met bloemen en kant.
Antoine Pollet woonde het grootste deel van zijn leven in Sint Jansteen in Zeeuws Vlaanderen. Een vlak landschap waar het altijd waait en waar veel ruimte is voor dromen en gedachten. Het gedicht ‘Wilgen’ dat zijn dochter schreef vormde de inspiratie voor het Herinnerings Portret.
Een schoolfoto, rond 1950 gemaakt, bewerkte ik digitaal en werd geprint op zijde organza. Ik combineerde deze transparante print met een collage van een landschap met een lage horizon, in een schakering van blauwtinten. Het boek dat op de foto voor Antoine op tafel ligt raakt de aarde in het landschap. Het verbindt het woord, de poëzie met de geboortegrond. De diagonaal geplaatste lijnen om Antoine heen verbeelden de wind die door het vlakke landschap waait.
Ter nagedachtenis aan
Antoine Pollet
16-10-1946 * 12-09-2022
Ter nagedachtenis aan
Willem Bartus van Stek
(overleden in 1941)
&
Ida Vermeulen – van Stek
(overleden in 1993)
Dit herinneringsportret maakt ik in opdracht ter ere van de 85e verjaardag van Jetske. Het laat haar in 1941 overleden vader, Willem, en haar moeder, Ida (overleden in 1993) zien. Temidden van haar ouders staat een jonge Jetske, aan het strand in een prachtige jurk, stevig verankerd in het leven. Op de achtergrond schijnt een opname van de maan (gemaakt vanaf de aarde) en een opname van de aarde (gemaakt vanaf de maan) transparant door het werk heen. Het symboliseert hoe levens elkaar kunnen kruisen, hoe afstand en nabijheid tegelijk eindeloos en dichtbij kunnen zijn.
Het werk, een ingelijst wandkleed, is gemaakt van textiel met prints op transparante lagen zijde en heeft details van kant en borduurwerk.
Die verbinding vond ik in de meeuwen en sterntjes die voorkomen aan de kust waar Anne opgroeide. Als je vanaf zee deze vogels zag was je dichtbij land omdat ze nooit verder dan 30 km van hun nesten vissen. Ik vond het op een tegengestelde manier passend; dat vaste grond, die misschien ver weg voelt, terug te vinden is in de lucht.
Ter nagedachtenis aan